Ik was aan het lezen over een heilige die altijd dacht over haar zonden en God altijd om vergeving vroeg en berouw had over haar zonden en ik zei: “Heer, wat een verschil tussen deze heilige en mijzelf! Ik denk nooit over mijn zonden; in tegenstelling daarmee dacht zij altijd over de hare. Blijkbaar ben ik fout.” Op dat moment voelde ik Jezus in mijn innerlijk in beweging komen en Hij zei me wat luchtig: “Dwaas gij dwaas! Je wilt niet begrijpen...
Wanneer heeft Mijn Wil zonden of onvolmaaktheden teweeg gebracht? Mijn Wil is altijd heilig en hij die in mijn Wil leeft wordt heilig. Hij geniet, eet en denkt over alles wat Mijn Wil bevat; en zelfs ofschoon hij in het verleden zonden kan hebben begaan, vergeet hij, terwijl hij zich bevindt in de schoonheid, de heiligheid, in de onmetelijke weldaden die Mijn Wil bevat, het kwaad, de lelijkheid en de zondigheid van zijn verleden en hij herinnert zich alleen het heden. Als hij Mijn Wil zou verlaten en terug valt in zijn eigen wezen, is het niet te verwonderen dat hij zich zijn zonden en ellenden herinnert. Prent goed in je hoofd dat in Mijn Wil deze gedachten over zonden of over jezelf niet binnen kunnen komen. En als de ziel dit overkomt betekent het, dat ze niet standvastig is en niet echt thuis is binnen in Mij. Ze houdt eerder een weg open om te ontsnappen.”
In een toestand zoals gewoonlijk zag ik Hem de volgende dag en Hij zei me: “Mijn dochter, hoeveel ze ook bedreigd wordt, de waarheid kan niet anders dan erkend worden als waar. En vroeg of laat komt de tijd dat die zelfde vervolgde waarheid erkend en geliefd zal worden.
In deze droevige tijden is alles leugen en wordt alles op meerdere manieren uitgelegd. En om de waarheid te laten regeren, verdient de mens verpletterd en vernietigd te worden. Een deel van deze kastijdingen zullen zij zichzelf aandoen en zij zullen elkaar wederzijds vernietigen. Andere zullen van Mij komen.”